Søskenkjærlighet?

Det hersker ingen tvil om at det går vilt for 

seg her i huset om dagen..

For med ein trassig og veslevoksen 4-åring, og

ein 2-åring i full blomstring, e det ikje alltid

at begges behov møtas samtidig. 

På dagsplanen står det bla.:

ein god dose uenigheter, 

alvorlige diskusjoner om alt fra Lynet Mqueen

te riktig farge på koppen, 

blodseriøse krangler om hvem som kommer for nærme 

hvem i sofaen, og hvem som hadde tråbilen først og sist. 

Sist men ikje minst- går de igjennom ein alvorlig 

mengde slosskamper, hvor begge e like motiverte 

for å ordentlig kverke den andre - te mors

store fortvilelse. 

Man skulle kanskje tru man sto sterkere ved å være eldst

i søskenflokken, men der trur eg Tobias kan sei seg

dypt uenig. Han har aldri fått så med kjeft som av lillebroren 

sin, og det e ikje bare-bare når kjeftinga foregår på "mi mo mi"-

språket altså! Han skjønner lissom aldri heilt å han har gjort galt, 

og ei heller e han forberedt på de mange slaga og sparka han får 

av vesletassen som sjøl meiner han har advart han lenge nok..

Dikkan kan jo dømme sjøl.. Eg personlig, syns det 

ser mest slitsomt ut å være storebror i detta huset! :)